Cocukluguma ait zamanlarda bir soz duymustum; ''Dusunme yaşa'' diye. Anlam verememistim haliyle. İnsan dusunmeden yasayabilir miydi ki? Dusunmeden adim atmak, kalem tutmak, yapmak, etmek yani yasamak mumkun muydu? Dusunmeden yasanir mi hala bilemiyorum ama birkac yildir ve son yarim saattir anladigim uzere ''dusunmekten yasayamamak'' gibi bir durum var. Hatta bu durumun ben de fazlasiyla tesiri var.
2 saattir ders dinlemem gerek diye dusunmekten dersi dinleyemiyorum. Sanirim bunu dusunmenin yaninda baska bircok sey de dusunmekteyim. 2 saattir hocaya bakiyorum ama sorsan neden bahsettigini anlatamam. Bir kitapta okumustum; ''İnsan bedenen bulundugu yerde degil zihnen daldigi yerde vardir'' diyordu yazar. Dersi dinlemeliyim diye dusundugum her an sinifta bedenen vardim ancak zihnen nerde vardim hatta var miydim bilemiyorum.
Bu yil bir yegenim oldu. Vay be dedim. Sen de mi katildin insanliga kucuk. Hos geldin, sefa geldin. Umarim guzelliklerle dolu bir omur gecirirsin. Bir suru iyi temennide bulundum. Daha genciz guya ama yaslandik dedim. Huzunlendim, korktum. Dusundum bir sure, kafa yordum. Teyzemi arayayim birgun de ziyarete gideyim diye de dusundum tabi. Lakin dusunmekle o kadar mesguldum ki bu isi daha rahat bir vakte ertelemek istedim. Evet o gunden bugune 1 ay gecti ve ben dersten once teyzemi arayip ne kadar ayip ettigimle alakali uzuuunca bir konusma yaptim. Essektim, akilsizdim. sen beni hep ariyordun da ben niye boyle yaptimdi vs... Gecelim bunu.
Gecen haftadan beri buraya bir seyler karalamak niyetindeyim. İcraat asamasina gecemedim. Madem dersten de hocadan da fayda yok, karalayamiyorsam da klavyeleyim dedim.
Yani ben ne yapmisim? En sevdigim iki eylem arasinda ezilmis kalmisim. Dusunmeyi (eylem mi ki bu? ) sirtima kambur almisim. Dinlemeyi, aramayi, yazmayi, yasamayi cayira salmisim. İyi olmus guzel de olmus!
İste dusunme yasa sozunun anlamini idrak edip-dusunmeye basladigimdan beri bu sozu yaşama evresine gecemedigimi de idrak ettim. Yasamamaktan kastim ex olmak degil elbet. Kastim, hayati eziyet halinde surdurmeye calismak. Tavsiye edilmez. Bunu evde de sokakta da denemeyiniz. Ki dusunmeden yasamanin heveslisi degilim. Dusunerek yasayabilmenin derdindeyim. Olur belki birgun...
Yanimdaki genclik dersle ilgili muhabbetler donduruyor. Soyledikleri bi iki kelimeyi hoca da soylemisti. Eminim.
Dun bir arkadasimi aramayi dusunmustum. Ders bittigine gore daha fazla dusunmeden arasam iyi olacak. Yoksa 1 ay sonraya kim ölee kim kalaa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Eyv